เคยอยากมีหนังสือสักเล่มแล้วอยากเก็บไว้อ่านคนเดียวมั้ย เราเคย…หนังสือของเราชื่อว่าชีวิตที่เลือกเอง
"หลายคนต่างตั้งข้อกังขาว่าทำไมฉันต้องเกิดมาเป็นลูกของพ่อ..ฉันเองตอบไม่ได้หรอกว่าทำไมแต่รู้ว่าพ่อรักฉันอย่างมากมาย ไม่เคยพูดให้ฉันเสียใจเลยสักคำ แต่วันหนึ่งกลับเป็นฉันเสียอีกที่ทำให้ท่านเสียใจ…อยากขอโทษอยากบอกว่าลูกผิดไปแล้วแต่..มันสายไปจริง ๆ วันนี้แม้ว่าท่านยังอยู่แต่สิ่งที่ได้ทำผิดพลาดลงไปมันกลับกลายทำให้ฉันหาทางออกไม่ได้…ได้แต่กู่ร้องตะโกนในใจว่าหนูขอโทษค่ะพ่อ.. หนูรักพ่อ…จนวันนี้ที่ลูกคนเดียวของพ่อใกล้หมดลมหายใจแต่ไม่ได้มีโอกาสกราบเท้าพ่อสักครั้ง…พ่อของฉันท่านไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัวนักหรอกนะ…คำว่าธุรกิจครอบครัวนี่ล่ะทำให้ครอบครัวห่างเหิน…เราไม่เคยกินข้าวด้วยกันตั้งแต่ฉันจำความได้…พ่อเดินทางไปต่างประเทศบ่อย บ่อยจนฉันนับวันได้เลยว่าท่านอยู่เมืองไทยกี่วัน…ฉันเหงาได้แต่มีเพื่อนคอยพูดคุยด้วยเท่านั้น เวลานี้ปัญหาจากคำว่าช่องว่างก็เริ่มส่อเค้าให้เห็น ฉันกำลังจะตาย…ตายไปโดยที่พ่อไม่เคยรู้ว่าฉันก็รักพ่อเช่นกัน..ฉันปกปิดเรื่องโรคประจำตัวกลัวว่าท่านจะกังวลเมื่อทำงาน…แต่โปรดรู้เถิดว่าฉันรักพ่อจริง ๆ
วันเกิดพ่อไม่เคยลืมพ่อมักโทรมาbirthdayเสมอ..แต่ที่ฉันต้องการตอนนี้คือครอบครัวที่มีฉันและพ่อมากกว่า…เฮ่อ.."ต้องไปทำงานแล้วอ่ะแล้วจะเขียนต่อให้จบนะจ๊ะ………….
วันเกิดพ่อไม่เคยลืมพ่อมักโทรมาbirthdayเสมอ..แต่ที่ฉันต้องการตอนนี้คือครอบครัวที่มีฉันและพ่อมากกว่า…เฮ่อ.."ต้องไปทำงานแล้วอ่ะแล้วจะเขียนต่อให้จบนะจ๊ะ………….
Trying to forget but I won t let go
.Listening to my own heart beat
Show me what love is-have t got a clue
.We re only here today
.give me what love-is my guiding star
mutbeedoraemon.wordpress.com 