รองเท้าคู่หนึ่งถูกถอดทิ้งไว้ในห้องนอนแทนที่จะอยู่ตรงชั้นวางรองเท้าอย่างเช่นทุกวันที่ผ่านมา
รองเท้าคู่นี้เป็นรองเท้าสีแดงเจ้าของหรือเจ้านายของมันไม่เคยคิดจะทิ้งไป
เพราะรองเท้าคู่นี้เป็นรองเท้ามายา
สีสันอาจสวยงามหากแต่มันจะคอยเตือนตัวเองว่า
จงมีสติและอย่าหลงงมงายในอำนาจหรือชื่อเสียงที่ได้มา
จงตื่นบนความข่มขืนบนความเจ็บปวดและตื่นเสมอเวลาที่ได้รับความสุข
จงอย่าหลงตน อย่าหลงเจ็บ อย่าหลงความเจ็บปวดจนยืนไม่ได้
บนเส้นทางที่แสนจะยาวไกลหรืออาจสั้นเพียงนิด
ไม่เคยมีใครหยั่งรู้ว่าจะมีลมหายใจเพื่อเส้นทางนั้นหรือเปล่า
แต่ลมหายใจจะทรยศเรา เมื่อเราเศร้าและท้อแท้
มันจะหยุดที่จะหายใจพาร่างกายอ่อนล้าหมดเรี่ยวแรง
แต่รองเท้าคู่เดิมยังตรงอยู่ตรงหน้าของเรา
มันไม่เคยหนีไปไหนไม่เคยทิ้งจากสถานที่ที่มันเคยอยู่…สักนาที
mutbeedoraemon.wordpress.com 